Piotr Bresiński to postać, która zapisała się na kartach historii jako ważny działacz polonijny w Gdańsku. Urodził się 20 listopada 1870 roku w Kościanie, a swoją życiową drogę zakończył 16 maja 1940 roku w Stutthofie.
Jako wieloletni radny Sopotu, Bresiński odegrał istotną rolę w lokalnym życiu społecznym. Był również przedsiębiorcą i bankowcem, co wskazuje na jego wszechstronność i zdolności w różnych dziedzinach.
Życiorys
Piotr Bresiński przyszedł na świat 20 listopada 1870 roku w Kościanie, w rodzinie Romana i Józefy z Laurentowskich. Jego edukacja obejmowała zarówno wykształcenie gimnazjalne, jak i handlowe. Przed wybuchem I wojny światowej pełnił funkcję długoletniego prezesa Towarzystwa Kupców Polskich oraz Towarzystwa Śpiewaczego „Moniuszko” w Inowrocławiu.
Podczas wojny zaciągnął się do wojsk niemieckich. Jego zaangażowanie w walkę o wolność Polski ujawniło się podczas uczestnictwa w powstaniu wielkopolskim, gdzie aktywnie brał udział w walkach na terenie Inowrocławia. Po zakończeniu działań wojennych, osiedlił się z Wielkopolski w Sopocie, który znajdował się w granicach Wolnego Miasta Gdańska.
W latach 1924–1934 był wybierany na radnego miejskiego z listy polskiej w Sopocie. Od roku 1930 pełnił rolę dyrektora oraz współwłaściciela hotelu Continental w Gdańsku. Jego działalność społeczna była szeroka; zaangażował się w gdańską Polonię, gdzie był prezesem sopockiego oddziału Gminy Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku oraz przewodził Towarzystwu Śpiewaczemu „Lutnia”.
Bresiński był również założycielem i prezesem placówki Towarzystwa Powstańców i Wojaków w Sopocie, a w listopadzie 1933 roku objął przewodnictwo nowo utworzonej sopockiej filii Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Po 1937 roku, jego działania skupiły się na tworzeniu polskiego kościoła w Sopocie, gdzie stanął na czele komitetu budowy. Dodatkowo, był członkiem zarządu Towarzystwa Polskich Kupców i Przemysłowców.
W życiu prywatnym, 14 lutego 1920 roku, zawarł związek małżeński z Zofią Meyzówną. Niestety, po wybuchu II wojny światowej, został aresztowany, a tragiczny finał jego życia miał miejsce 16 maja 1940 roku w obozie koncentracyjnym Stutthof. Po ekshumacji jego ciało spoczęło na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu na Zaspie.
Przypisy
- Instytut Pamięci Narodowej - Gdańsk [online], Instytut Pamięci Narodowej - Gdańsk [dostęp 02.07.2021 r.]
- a b HOTEL CONTINENTAL – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 02.07.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Marian Koszewski | Adam Szłapka | Roman Nowicki | Małgorzata Adamczak | Andrzej Szymanowski | Dorota Kinal | Tadeusz Adam Jakubiak | Krzysztof Józef Szymański | Jan Szczerbal | Paweł DakowskiOceń: Piotr Bresiński