Henryk Śniegocki

Po ukończeniu szkoły podstawowej, Henryk rozpoczął naukę zawodu, a jednocześnie zaangażował się w działalność Stowarzyszenia Samokształcającego Młodzieży "Iskra". Jego pasja do skautingu doprowadziła go do współzałożenia pierwszej drużyny skautów w Poznaniu, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju ruchu skautowego w regionie.

Był aktywnym uczestnikiem demonstracji patriotycznych, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy kraju. W 1913 roku został przyjęty do Towarzystwa Tomasza Zana, co umocniło jego pozycję wśród osób dbających o polską kulturę i edukację. Wkrótce potem obejmował funkcję komendanta drużyn skautowych w Poznaniu, pełniąc istotną rolę w kształtowaniu wartości młodych ludzi.

Świecił przykładem jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego oraz brał aktywny udział w powstaniu wielkopolskim. W wolnej Polsce pełnił rolę komendanta Chorągwi Wielkopolskiej ZHP w latach 1925–1927 i był nie tylko skautem, ale także nauczycielem, który wpływał na młode pokolenia.

Po jego śmierci, Henryk Śniegocki znalazł miejsce spoczynku na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu, w polu 15-B-4-12, pozostając w pamięci wielu jako osoba, która była w stanie łączyć pasję do skautingu z patriotyzmem oraz regularną pracą edukacyjną.